W poniedziałek 5 listopada byliśmy całą grupą wraz z naszymi nauczycielami na kolacji w restauracji TimberQuay. Była to nasza druga kolacja w tym miejscu. Mieliśmy okazję spróbować nowych potraw przygotowanych przez irlandzkich kucharzy, na przykład: „brownies z lodami”, "chicken escalope", „garlic bread”. Spędziliśmy wieczór w miłej atmosferze, żegnając tym samym Panią Izę Mrozek oraz Pana Dyrektora, którzy wracali, oraz witając naszych nowych opiekunów, czyli Panią Krystynę Dziuk i Pana Pawła Tomalę, którzy zostali od tego momentu naszymi Aniołami Stróżami.

W środę 7 listopada o godzinie 18.20 wyruszyliśmy całą grupą na jedną z najlepszych atrakcji, jaką były gokarty. Niektórzy z nas byli początkowo sceptycznie nastawieni, lecz zmienili zdanie po pierwszym okrążeniu toru. Na początku musieliśmy się zalogować do systemu, po czym poszliśmy odebrać stroje i udaliśmy się na krótką lekcję na temat znaczenia kolorów flag na torze. Byliśmy podzieleni na trzy drużyny. Z każdej grupy statuetkę otrzymali zwycięzcy: Angelika Kucińska, Konrad Dudziński oraz Krzysztof Miś. Pomimo otarć, bólu w rękach każdy z nas zrobiłby to jeszcze raz. We enjoyed it!

Dnia 3 listopada, mieliśmy okazję odwiedzić Belfast – stolicę Irlandii Północnej. W pierwszej kolejności zobaczyliśmy Peace Wall, ścianę, która ma na celu godzenie katolików z protestantami. Każdy z nas się na niej podpisał. Następnie udaliśmy się do muzeum Titanica, gdzie każdy mógł sobie kupić jakąś pamiątkę. Po zwiedzeniu muzeum mieliśmy czas wolny w centrum Belfastu, gdzie dowiedzieliśmy się przykrej rzeczy. Jeden z zabytkowych budynków, gdzie mieścił się sklep Primark, został 3 miesiące temu doszczętnie spalony. Niestety nie znane są okoliczności tegoż wypadku. Lecz nie zepsuło nam to humorów i do końca korzystaliśmy z uroków Belfastu.

W środę 24 października, miałam możliwość uczestniczenia w wycieczce do Międzynarodowego Portu Lotniczego im. Jana Pawła II Kraków-Balice. Dojechaliśmy szybko i zobaczyliśmy nowoczesny budynek Centrum Edukacji Lotniczej. Wnętrze było bardzo przytulne i z każdej strony witały nas... pingwiny! Wszystkie szczegóły w CKL były dopracowane - łącznie ze śmietnikami, które dziękowały za nasze śmieci ;) Zdobyliśmy mnóstwo informacji na temat lotniska, samolotów, obsługi podróżnych w porcie lotniczym itd. Po lekcji mogliśmy samodzielnie wydrukować karty pokładowe na stanowisku obsługi biletowo-bagażowej, przejść przez bramkę kontroli bezpieczeństwa oraz pozbyć się wątpliwości dotyczących tego, co można przewieźć w bagażu podręcznym, a czego nie. Mogliśmy spróbować swoich sił pilotując samolot! Jednak największym wyzwaniem była gra terenowa. Poruszaliśmy się z mapą i aplikacją po lotnisku w kamizelkach lotniskowych, (prawie) jak pracownicy!

Nie mogło oczywiście zabraknąć wizyty w centrum Krakowa. Wisła jak zwykle zachwycała pomimo wiatru i zimna. Wycieczka była zdecydowanie udana.

Poniedziałek 29 października godzina 6:20. Z portu lotniczego Dżakarta-Soekarno-Hatta, Boeing 737 MAX 8 należący do indonezyjskich tanich linii lotniczych Lion Air rozpoczyna rejs na trasie Dżakarta - Pangkal Pinang. Warunki pogodowe były dobre. Zapowiadał się normalny, godzinny lot rejsowy na wyspę Bangka. Kilkanaście minut po starcie załoga samolotu zażądała zezwolenia na powrót do Dżakarty. O godzinie 6:31 kontrola ruchu lotniczego straciła kontakt z pilotami, a Boeing zniknął z radaru. Spadł do Morza Jawajskiego. Nikt ze 189 osób na pokładzie nie przeżył.

Śledztwo dopiero co się rozpoczęło, czarne skrzynki zostały jak na razie tylko zlokalizowane, jednakże wszyscy zadają sobie pytanie jak do tego wypadku mogło dojść. Najczęstszymi przyczynami katastrof lotniczych są: błąd ludzki, złe warunki pogodowe albo usterka samego samolotu. W dniu katastrofy pogoda była dobra. Jeśli wykluczymy dodatkowo załogę, która miała spore doświadczenie – kapitan miał wylatane 6000 godzin, a pierwszy oficer 5000 godzin, to pozostaje pytanie co się stało praktycznie nowemu samolotowi? Boeing 737 to najpopularniejszy na świecie wąskokadłubowy samolot pasażerski średniego zasięgu produkowany od przeszło 50 lat. Teraz produkowana jest jego nowa wersja o oznaczeniu MAX. Maxy mają m.in. oszczędniejsze silniki i zasięg zwiększony o ok 1000 kilometrów. Samolot, który uległ poniedziałkowemu wypadkowi, miał zaledwie 3 miesiące i wylatanych 800 godzin. Po katastrofie Ministerstwo Transportu Indonezji nakazało kontrolę wszystkich B737 MAX 8 z floty Lion Air.

Pomimo, że od katastrofy minęło kilka dni, to już powstała teoria jakoby miało dojść do zamachu na 20 pracowników indonezyjskiego Ministerstwa Finansów znajdujących się wtedy na pokładzie.Na poznanie prawdziwej przyczyny tego tragicznego zdarzenia przyjdzie nam jeszcze poczekać. W następnych wydaniach Aviation News będę o tym informować.

Dnia 24.10.2018 byliśmy, grupą portów z klasy IIa, na wycieczce na krakowskim lotnisku w Balicach. Mieliśmy okazję – grając w grę terenowa, poznać nawet najmniejsze zakamarki Kraków Airport. Gra stanowiła drugą część naszej wycieczki.

Podzieleni zostaliśmy na dwie grupy. W trakcie jej trwania, naszym zadaniem było znalezienie punktów zaznaczonych na mapie i leżących na trenie portu lotniczego oraz udzielanie odpowiedzi na różne pytania dotyczące Kraków Airport. Cały czas prowadziła nas specjalna aplikacja na telefonie. Mogliśmy się posługiwać mapą, ale przydatne były również oznaczenia i znaki na lotnisku. Takim sposobem zobaczyliśmy jak pracuje lotnisko „od środka”. Ubrani w zielone kamizelki, sami przypominaliśmy pracowników. To powodowało, że niekiedy nawet podróżni pytali się nas o sprawy dotyczące ich podróży. My jednak musieliśmy ich odsyłać do informacji lub innych pracowników portu lotniczego.

Każda taka wycieczka jest miłym doświadczeniem. Możemy jeszcze więcej dowiedzieć się o funkcjonowaniu konkretnego portu lotniczego oraz o pracy na lotnisku. Każdy taki wyjazd wpływa na nasze późniejsze decyzje dotyczące naszego zawodu.
Opiekę sprawowali p. Arkadiusz Fujak oraz p. Paweł Tomala.

W środę 25 października po lekcjach języka angielskiego w Akademii oraz po praktykach udaliśmy się na lekcję tańca irlandzkiego. Na początku nie każdy chciał tańczyć, jednakże wszystkim się spodobało. Później kilkoro z nas wybrało się na miasto, aby lepiej je poznać i spędzić miło czas. W czwartek wybraliśmy się na kręgle do Brunswick Moviebowl. Wszyscy świetnie się bawiliśmy, a po ekscytującej rozgrywce udaliśmy się na burgery. W sobotę wyjechaliśmy na całodniową wycieczkę do Giant’s Causeway, gdzie mieliśmy okazję podziwiać słynne, przepiękne klify irlandzkie. Choć pogoda nas nie rozpieszczała, spędziliśmy cudowny dzień poza miastem.

Arek: Na początek gratuluję Wam oraz wszystkim zaangażowanym w akademię, sorki – Galę, jaka została zorganizowana z okazji „Dnia Nauczyciela”. Myślę, że wszyscy obecni byli mocno zaskoczeni takim przebiegiem tego wydarzenia. Skąd pomysł?

Żaneta Bębnowska: Kiedy dowiedziałyśmy się, że w tym roku szkolnym zorganizowanie akademii na dzień Edukacji Narodowej spoczywa na naszej klasie, wówczas wraz z Magdą postanowiłyśmy, że to nie może być zwykła akademia. To musi być coś wyjątkowego, ponieważ to nasza ostatnia akademia w ZST-E. To miała być przede wszystkim nasza forma podziękowań za te cztery lata. A co do pomysłu… Pomysł przyszedł nagle, inspirowany różnymi galami, które można zobaczyć w telewizji.

Magda Matysek: W tym roku akademię na Dzień Nauczyciela miała zrobić nasza klasa – IVa. Stąd wraz z Żanetą wpadłyśmy na pomysł, żeby zorganizować Galę Złotych Gwiazd, ponieważ tego jeszcze nie było.

Arek: To prawda. Tego jeszcze nie było. W paru akademiach już brałem udział, ale Wasza była rzeczywiście wyjątkowa. Jak się do tego zabrałyście? Jak wyglądała organizacja?

Żaneta: Realizacja całego pomysłu wymagała dużego nakładu pracy. Z Magdą poświęciłyśmy cały weekend na napisanie scenariusza, a później zabrałyśmy się za dobór odpowiednich dekoracji. Jednakże nie obyło się bez pomocy innych. Cała klasa bardzo się zaangażowała, a całą oprawę muzyczną przygotował dla nas Jakub Chromy z klasy IIa.

Magda: Chciałyśmy żeby było wyjątkowo, ponieważ to nasza ostatnia akademia. Pisanie scenariusza zajęło nam dużo czasu. Jednak żeby wszystko było idealnie, to trzeba było dobrać odpowiednią dekorację. We wszystkim pomogła nam Pani Ewa Mann oraz nasz wychowawca Pan Paweł Tomala.

Arek: Ilość osób zaangażowanych z Waszej klasy oraz sposób w jaki zagrali swoje role był perfekcyjny. Jak wspominacie przebieg gali – jako reżyserki, scenarzystki, grając jednocześnie i za chwilę stojąc z boku? Jak to jest, kiedy akcja dzieje się online?

Magda: Całość wyszła niesamowicie, nie spodziewałyśmy się takiego efektu. Klasa usłyszała wiele miłych komentarzy. Na pewno szkoła po takiej akademii zapamięta nas na długo.

Żaneta: W dniu naszej gali stresowałyśmy się o to, czy wszystko wyjdzie po naszej myśli, czy wszystkim się spodoba ta wyjątkowa forma akademii. Jeszcze podczas samej akademii wprowadzaliśmy drobne zmiany. Wszystko się udało, a tak pozytywna reakcja wszystkich bardzo nas zaskoczyła. Mamy nadzieję, że nasza akademia jak i cała nasza klasa zostanie zapamiętana na długo.

Arek: Jeśli mógłbym się z Waszą klasą czymś podzielić, to byłby to tytuł: „Wszystko dopięte na ostatni guzik”… Dziękuję za rozmowę.

21 października rozpoczęła się nasza wielka, upragniona przygoda z Irlandią. O godzinie 2:40 spotkaliśmy się wszyscy pod szkołą, pożegnaliśmy się z rodzinami i ruszyliśmy w drogę. Około godziny 4:00 dojechaliśmy na lotnisko w Krakowie, przeszliśmy odprawę biletowo-bagażową, kontrolę bezpieczeństwa i czekaliśmy na samolot do Belfastu. Lot mieliśmy spokojny lecz Belfast powitał nas pogodą typową dla Irlandii – czyli deszczem i zimnym wiatrem. Następnie busem dojechaliśmy do Derry, gdzie zapoznaliśmy się z naszymi nowymi rodzinami. Wieczorem kilkoro z nas wybrało się na zwiedzanie miasta. Następnego dnia od 10:00 do 12:30 miało miejsce introduction & orientation trip. Później odbyły się warsztaty boot camp, które miały na celu przygotować nas do praktyk zawodowych. We wtorek 23 października jedna grupa odbywała już rano praktyki zawodowe, a druga była na zajęciach języka angielskiego w Akademii. Po południu nastąpiła zmiana. Wieczorem udaliśmy się do kina Omniplex na horror „Halloween". Pierwsze dni w Derry minęły nam bardzo szybko i intensywnie.